تا چشم گـشودم که در آغـوش تو بودم            مدهوش دلـم بودی و مدهـوش تو بودم

بالاتـر از این رنـگ نـدیـدم به جـهـانـم            یکسال نه یک عمر سیه پـوش تو بودم

دسـتی به روی قـلـبم و آتش روی آتش            گفتی که مکن گریه و خاموش تو بودم

فـریاد زدم شـمع جهـان بودی و هستی            پـروانه‌صفت پیش تو بر دوش تو بودم

در روز دهـم ساعـت سه داخـل مقـتـل            تا چـشم گشودم؛ که در آغوش تو بودم